สอบเก็บคะแนนคณิตในห้อง จะตกมาโดยตลอดตั้งแต่ ม.5 เรียนไม่เข้าใจเลยค่ะ พอเรียนพิเศษก็จะเรียนๆ เลิกๆ เพราะ อ.สอนไม่ถูกใจทั้งแบบคลาสและเรียนตัวต่อตัว หมดเงินไปเยอะแต่ดันไม่เข้าใจเลย เป็นเด็กวิทย์คณิตที่โง่ทั้ง 4 วิชา ไม่ชอบคณิตแต่ชอบฟิสิกส์ แปลกไหมคะ ตั้งแต่เปิดเทอม ม.6 มา สอบเก็บคะแนนไปแล้ว 3 ครั้ง ผ่านแค่ครั้งเดียวแบบเส้นยาแดง เพื่อนในห้องก็เก่งกันมากๆ เพราะเราอยู่ห้องคิงและสิ่งที่เราเกลียดมากที่สุดคือการที่ อ.ขานคะแนน สายตาที่เพื่อนมองเรา บางคนที่เก่งมากมองถึงขั้นเหยียด เคยพยายามมากๆ ตอนช่วง ม.5 แต่มีแต่ตกกับตกจนถึงกับถอดใจไปแล้ว ฟังแล้วดูเหมือนขี้แพ้ซึ่งก็ยอมรับค่ะว่าขี้แพ้จริง เดิมทีไม่ชอบคณิตอยู่แล้วก็เลยเลือกที่จะทิ้ง ก็ทิ้งค่ะ ทิ้งไปสมใจเลย แล้วเบนไปอีกทางหนึ่ง เรียกได้ว่าทิ้งวิชาสายวิทย์ไปเกือบหมดเลยก็ว่าได้ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ ค่ะ เหมือนยกภูเขาออกจากอกแต่ข้างในลึกๆ ก็เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง พยายามไม่สนใจพวกกฎหมู่มาก อยู่ของเรา ไม่สนใจ เราเรียนพิเศษแค่ฟิสิกส์ (เรียนตัวต่อตัว) ภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่น แต่ยังไงมันก็หนีไม่พ้นกับการสอบในห้องและสายตาเพื่อนสังคมในห้องถึงแม้อย่างหลังเราจะไม่ค่อยสนใจแต่มันเป็นความรู้สึกกดดันอย่างหนึ่งและเป็นความรู้สึกที่แย่ที่สำคัญคือ GPAX เพียงเพราะคณิต 2 ตัวทำให้เกรดดำดิ่งถึงที่สุด เอาซะเกรดเละเลย การสอบแต่ละครั้งเพื่อนก็ไม่ค่อยจะได้พูดเรื่องสอบกับเรา เพราะคุยกับเราที่ไม่รู้เรื่องก็ไม่ได้อะไรค่ะ555 พิมพ์มาซะยืดยาวหาแก่นสาระไม่เจอและไม่รู้ด้วยว่าพี่จะอ่านไหม ที่จะบอกก็คือพี่โต๋สอนเข้าใจค่ะ นี่เป็นครั้งแรกและอาจด้วยเนื้อหายังไม่ยากมาก แต่ก็ชักติดใจหน่อยๆ แล้วค่ะ เป้าหมายเทอมนี้คงเป็นการไม่ให้เกรดคณิตต่ำกว่า 2 ค่ะ (ฮา)